میدونم زمان شهادت امام صادق علیه السلام اما محبت امام که در دلها با گذر زمان کم نمیشه!
حقیقتش داشتم با خودم بحث میکردم
خیلی این کارو میکنم و متاسفانه اکثرا هیچکدوممون قانع نمیشیم:دی
یکی از طرفین بحث !! به شعری جالب از امام صادق اشاره کرد که خواستم اینجا بنویسیم
این شعر رو اول بار در کتاب جاذبه و دافعه علی از شهید مطهری خوندم اگر درست یادم باشه
می فرماید:
تعصی الاله و تظهر حبه
هذا لعمری فی الفعال بدیع
لو کان حبک صادقا لاطعته
ان المحب لمن یحب مطیع
ترجمه اش سادست ولی خب برای دوستانی که مثل من ادبیاتشون ضعیفه میگم ترجمه مال خودمه و ممکنه اشتباه باشه:
از فرمان خدا سرکشی میکنی و در این حال اظهار محبت به او میکنی
به جانم قسم که این کار،بدعتی(عجیب) است
؛اگر محبتت راستگین بود اطاعتش میکردی
چراکه عاشق همواره مطیع معشوق است
پی نوشت:
داستان خیلی از ماست که بی هیچ قید و شرطی گناه میکنیم حتی بعضا دلمون هم نمیسوزه اما چه کسی نمیدونه که این محبتی که دم ازش میزنیم دروغه
پی نوشت دو:
بالاخره امتحانات تموم شد(خوشحالم اما بی دلیل،مگه تموم شدن امتحانات هم خوشحالی داره وقتی تابستان سختی در پیش دارم برای کارآموزی LTE تو دانشکده و دو تا پروژه و از همه مهمتر:ندیدن.
درباره این سایت